Ένα εκκλησάκι κτισμένο μέσα στα θαλασσοδαρμένα βράχια του Διαποριού! Στέκει από χρόνια όρθιο, εκεί απέναντι από τα κυκλώπεια Μυκηναϊκά τείχη του Παλαιοκάστρου.
Οι μαρτυρίες των συμπατριωτών μας είναι πολλές για το πώς βρέθηκε εκεί η μοναδική εικόνα της Παναγιάς. Λένε ότι κάποτε, ένα πρωινό ξεκίνησαν δυο ψαράδες από την γειτονική Κάλυμνο για την εξεύρεση του μεροκάματου στη πολυτάραχη Β.Δ. πλευρά του νησιού τους. Ο καιρός όμως αγρίεψε και η θάλασσα έβγαζε φίδια!
Η μικρή ψαράδικη βάρκα βρήκε απάγκιο εκεί που ο Όμηρος στην Ιλιάδα έγραψε, ότι άντρες από τις Καλύδνες νήσους επιβιβάστηκαν σε πλοία για τον Τρωικό Πόλεμο! Οι δύο Καλύμνιοι, όταν βράδιασε, άναψαν την λάμπα και ξεκίνησαν για πυροφάνι. Κάπου εκεί στα ρηχά νερά του Ξηροκάμπου, είδαν ένα σωρό από καβούρια στοιβαγμένα στον πάτο της θάλασσας.
Αμέσως άρχισαν να γιομίζουν τα κοφίνια τους μέχρι απάνω. Όμως ξάφνου ένα μικρό τετράγωνο ξύλο απελευθερώθηκε από τον πάτο της θάλασσάς και κτύπησε απαλά στα πλευρά την βάρκα. Αυτό έγινε αντιληπτό από το αετίσιο μάτι του ναύτη. Το ξύλο αυτό, ήταν η εικόνα της Παναγιάς, που μάζεψε και έβαλε ευθύς στον κόρφο του ο ναύτης από το διπλανό νησί. Ο καιρός μετά από λίγο έσπασε και η εικόνα της Παναγιάς μαζί με τα καβούρια οδηγήθηκαν στο νησί των δυο ψαράδων.
Η εικόνα της Παναγίας της Καβουράδαινας
Δεν πέρασαν δυο μέρες και ο ψαράς στον ύπνο του δέχτηκε επισκέψεις. Ήταν μια ψηλή μαυροφορέμενη η οποία του είπε να επιστρέψει αμέσως το εικόνισμα εκεί από οπού το βρήκε. Λένε ότι αξημέρωτα ο ψαράς άνοιξε πανιά για τον δρόμο της επιστροφής.
Ο καιρός ήταν νοτιάς και η βάρκα έσκιζε το κύμα λες και κάποιος την έσπρωχνε από πίσω. Έφτασε τόσο γρήγορα που και ο ίδιος δεν το πίστευε. Κάθε δέκα λεπτά σταυροκοπιότανε έως ότου βρήκε στον απέναντι γιαλό καμία δεκαριά Ξεροκαμπίτες να μπαλώνουν τα δίχτυα τους. Η φωνή του έβγαινε με το ζόρι και με λόγια τρεμάμενα τους είπε τα τεκταινόμενα της προηγουμένης βραδιάς.
Χωρίς δεύτερη κουβέντα, ξεκίνησαν για τον ίδιο τόπο όλοι μαζί να κτίσουν το μικρό ξωκλήσι. Έκτοτε, η Παναγιά η Καβουράδαινα βρίσκεται σε εκείνο το υπέροχο εκκλησάκι. Άλλοι πάλι λένε ότι την βρήκε ένας Λεριός πριν πολλά πολλά χρόνια, ψάχνοντας καβούρια στον γιαλό.
Ένα από αυτά όμως τον δάγκωσε και έτρεχε το αίμα ασταμάτητα έως ότου είδε την εικόνα ανάμεσα στα βράχια. Έσκυψε, την μάζεψε και αμέσως έγινε το θαύμα! Έκλεισε η πληγή και το αίμα σταμάτησε ευθύς. Λέρικη δοξασία αυτή. Ίσως να είναι αυτή η αλήθεια, ίσως και όχι…
