Λοιπόν, αυτό είναι δύσκολο να απαντηθεί σε μία πρόταση.
Ήρθαμε πρώτη φορά στην Λέρο το 2010, ήταν η πρώτη μας επίσκεψη στην Ελλάδα. Ειλικρινά, ήταν ‘‘έρωτας με την δεύτερη ματιά’’. Μας πήρε λίγο την σύζυγο μου κι εμένα για να μαγευτούμε απ’ αυτό το νησάκι.
Μας πήρε λίγες μέρες για να μπορέσουμε να εμπλακούμε πλήρως με την σκοτεινή γοητεία μερικών περιοχών μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι η Λέρος έχει έναν ιδιαίτερα μοναδικό, αργά αναπτυσσόμενο τουρισμό. Γρήγορα προσέξαμε πως στην Λέρο η αρχή ‘‘ζήσε κι άσε τους άλλους να ζήσουν’’ υφίσταται ως ένα είδος βασικής αρχής. Όλο αυτό μας άρεσε πολύ.
Ωστόσο, μακράν το πιο εντυπωσιακό, ήταν ο τρόπος που οι Λεριοί μας υποδέχτηκαν και μας καλωσόρισαν εδώ, ο τρόπος που μας καλωσόρισαν με ανοιχτές αγκάλες, και η θερμή ειλικρίνεια με την οποία οι άνθρωποι μας πλησίαζαν ή ανταποκρίνονταν σε μας.
Καθώς φεύγαμε από το νησί σκεφτήκαμε, ωραία – αυτή λοιπόν είναι η Ελλάδα!
Χρειάστηκαν μερικά χρόνια, μέχρι το 2015 για να επιστρέψουμε στην Λέρο και να θέσουμε την βάση του ιστιοφόρου μας εδώ. Στο μεσοδιάστημα ταξιδέψαμε και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Ναι, υπάρχουν ομορφότερες παραλίες, υπάρχουν πιο παραδοσιακά χωριά ή πιο εντυπωσιακές ανασκαφές – αλλά δεν συναντήσαμε τόσο καλόκαρδους ανθρώπους όπως στην Λέρο.
Νησιά με γνωστά ονόματα έχουν συνήθως τις ‘‘ατραξιόν’’ τους, αλλά γενικά κι από την άποψη του ήπιου τουρισμού, είναι γεγονός πως κάθε φως φέρνει μαζί και μια σκιά.
Έτσι λοιπόν άρχισε να μας λείπει η Λέρος, το σούσουρο στο Λακκί και στην παραλία Παντελιού, τα χαλαρά ποτά στους μύλους, το καλοδιατηρημένο φαγητό για κάθε γούστο σε λογικές τιμές, τα ηλιοβασιλέματα στην νυσταλέα Γούρνα – και όλους τους ωραίους ανθρώπους που μπορούμε τώρα να αποκαλέσουμε ‘‘φίλους μας’’!
Με δεδομένο όλα αυτά, ήταν λογική η κίνηση που επιλέξαμε το ασφαλές λιμάνι της Μαρίνας Λέρου (Έβρος) ως το βασικό μας λιμάνι όταν πήραμε την απόφαση να εγκατασταθούμε στο σκάφος. Ζούμε τώρα στην Λέρο από τον Μάρτιο του 2021 – και δεν το έχουμε μετανιώσει ούτε ένα λεπτό!
Γιατί λοιπόν η Λέρος είναι τόσο ξεχωριστή, τόσο μοναδική;
Αυτό το νησί είναι ένας εξαίσιος, αυτόνομος μικρόκοσμος όπου τα ρολόγια γυρνάνε λίγο πιο αργά από οπουδήποτε αλλού, λιγότερο κουραστικά, και ήρεμα – η πατρίδα των πιο ζεστών ανθρώπων που έχουμε συναντήσει στο ταξίδι μας μέχρι τώρα.