Τη Λέρο την άκουγα από παιδάκι στις αφηγήσεις της γιαγιάς μου. Μας μιλούσε για τον τόπο του παππού μου, που άφησε το νησί στα 17 του, για να φύγει με τις αδελφές του στην Αίγυπτο και δεν ξαναγύρισε, παρά μόνο για λίγες φορές σαν επισκέπτης. Έκτοτε, τα ίχνη της οικογένειας σβήνουν… Κι όμως, η μοίρα σε τραβάει πάντα εκεί που είναι οι ρίζες σου. Το 1991, μαθήτρια Γυμνασίου, πρωτοήρθα με τους δικούς μου για καλοκαιρινές διακοπές στο νησί: έκτοτε, δεν έχει υπάρξει καλοκαίρι που να μην το περνάω εκεί… Η Λέρος είναι ο προσωπικός μου παράδεισος. Είναι το μέρος που έχω ζήσει τις εφηβικές καλοκαιρινές μου περιπέτειες, το μέρος που έχω χτίσει δυνατές αναμνήσεις, που έχω φτιάξει δυνατές φιλίες, σχέσεις ζωής με ανθρώπους που τους θεωρώ δικούς μου πια, κι ας είμαστε μακριά, κι

ας βλεπόμαστε μια φορά τον χρόνο. Είναι το σημείο αναφοράς μου, ένα κομμάτι από την προσωπική μου ταυτότητα. 

Για μένα, Λέρος ίσον καλοκαίρι: μπάνιο στις πεντακάθαρες θάλασσες με τα διάφανα νερά, απολαυστικά περπατήματα σε μικρές και μεγάλες διαδρομές, βραδιές στις παραλίες με φίλους καλούς κι αγαπημένους, γεμάτες μουσική, γέλιο και τραγούδι, θεατρικές παραστάσεις υψηλής ποιότητας, αξιόλογες εκδηλώσεις με χορό και μουσική από τον Σύλλογο «Άρτεμις», παραδοσιακά γλυκά και φαγητά εκπληκτικής ποιότητας, μα πάνω από όλα μια ανοιχτή αγκαλιά από τους υπέροχους και φιλόξενους κατοίκους του νησιού, για κάθε επισκέπτη, όλες τις εποχές του χρόνου. Κι όπως έγραψε

και ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος, όταν βρέθηκε εξόριστος στο νησί μας, «πολύ αγαπιέται αυτός ο τόπος»… Επισκεφθείτε τον!

Aγγελική Καράγγελου