Εμπρός, πάμε!! ζητωκραύγασαν τα ντόπια κατσίκια καθώς αγκομαχούσα στις πλαγιές των πολλών βουνοκορφών εδώ στην Λέρο.

Κάθε φορά που πάω για μια βόλτα με το ποδήλατο εκτός δρόμου εδώ, τα κατσίκια έχουν κάτι να πουν… είναι ένα μόνιμο και ευπρόσδεκτο χαρακτηριστικό της βόλτας εδώ, ασχέτως αν ανεβαίνεις την Σκουμπάρδα πάνω από τον όρμο του Ξηρόκαμπου για να ανακαλύψεις την θέα που σου κόβει την ανάσα γύρω από το νησί ή να κατέβεις προς το Αερόφωνο  διαμέσου του φάρου στον κόλπο του Λακκιού, ή την Μουπλογούρνα, ή πολλές άλλες διαδρομές ανώμαλου δρόμου όπως ο Φάρος, η διαδρομή Καλαμάρι, το Σπίτι του Δράκου, Τιραμόλα, Σκαλιά Κάστρου, και πολλά άλλα.

Η Λέρος είναι ένας κρυμμένος θησαυρός. Ακόμα και το ίδιο το όνομα κρύβει την φύση του εδάφους. Η Λέρος πιστεύεται ότι προήλθε από την λέξη Λέβρος, η οποία σημαίνει λείο, σε αντίθεση με το διπλανό, ορεινό νησί της Καλύμνου. Υποθέτω πως όλα είναι σχετικά καθώς η Λέρος έχει πολλά ενδιαφέροντα τοπία να προσφέρει. Μπορώ να βεβαιώσω ότι είναι ευλογημένη με εντυπωσιακά εδάφη που μπορούν να ικανοποιήσουν κάθε ποδηλάτη αν όχι να τον προκαλέσουν κάπως.

Αγαπώ να ταξιδεύω με το ιστιοφόρο (έτσι έφτασα στην Λέρο αρχικά, με το ιστιοφόρο μου και κατέληξα να περάσω πάνω από τρία χρόνια εδώ) και καθώς ευχαριστιέμαι την ποδηλασία, πέτυχα μαζί αυτές τις απολαύσεις και με το παραπάνω εδώ. Είμαι αρκετά τυχερός να έχω μαζί μου, τον Πέδρο, το πιστό μου Mountain Bike.

Μπορώ να πλέω εδώ τριγύρω σε διάφορους κολπίσκους, να ρίχνω άγκυρα, και λίγο πριν ο Πέδρο αρχίζει να λαχανιάζει, να πω: ‘… σύνηθες, πάμε για μια βόλτα’. Μια σύντομη διαδρομή με το φουσκωτό και τότε πάνω στο ποδήλατο για να πάμε για ακόμα μια ξεχωριστή βόλτα, και οι κατσίκες πάντα να αποτελούν μέρος της βόλτας σου.

Είναι ένας μικρός παράδεισος, κυρίως επειδή υπάρχει το τέλειο και ασφαλές μέρος εδώ για κάθε σκάφος κι επίσης υπάρχει πολύ στήριξη από τους ντόπιους όταν πρόκειται για παρέες σε ποδήλατα, ποδηλατάδικα (καινούργια ανοίγουν την στιγμή που μιλάμε), και εξυπηρετικούς και ενημερωμένους ντόπιους.